Od kilku dni zalewani jesteśmy kłamstwem i manipulacjami na ogromną skalę. Sprawę śmierci – owszem, dramatycznej i bardzo przykrej – pojedynczej kobiety perfidnie wykorzystują do brudnej politycznej gry zwolennicy aborcji. Pora przyjrzeć się faktom i obnażyć kłamstwa w sprawie śmierci trzydziestolatki w pszczyńskim szpitalu.

Niestety, czasem tak się zdarza, że dramat jakiegoś człowieka ubierany jest przez bliskich tej osoby w wielką politykę lub, co gorsza, w ideologiczne manifesty. Zmarła niczego już nie sprostuje, nie opowie prawdziwego przebiegu wydarzeń. Bez względu na to, jaka była wola zmarłej 30-latki, a wiemy wszak, że nosiła pod sercem dziecko (22. tydzień ciąży), jesteśmy jej winni prawdę.

Kłamstwo nr 1: za tragedię winien jest wyrok Trybunału Konstytucyjnego

Serwis wp.pl na każdym kroku sprzyja postulatom legalizacji aborcji. Widać to było dobitnie w październiku i listopadzie 2020 r., ale tematyka ta powraca tam regularnie. I tenże portal podał w rozbujanym emocjonalnie artykule pt. Pszczyna. Śmierć ciężarnej 30-latki. Pełnomocnik rodziny: Trzeba zmienić to nieludzkie prawo, że do tragedii pani Izy w szpitalu w Pszczynie doszło, gdyż lekarze bali się ratowania w porę życia pacjentki z uwagi na... przepisy antyaborcyjne po ich zmianie na mocy wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 22 października 2020 r. Obiektywnie, mrożący efekt orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego jest niewątpliwy – to nie są słowa redaktora wp.pl, ale radcy prawnego Jolanty Budzowskiej, która reprezentuje rodzinę zmarłej pacjentki.

Słowa Budzowskiej, jak również niejasno brzmiące sygnały od rodziny zmarłej (redakcja wp.pl pisze, że „w wiadomościach pisanych ze szpitala 30-latka rzekomo wiązała postępowanie lekarzy z obowiązującymi po wyroku TK przepisami”) to niestety efekt skrajnej niewiedzy lub celowego kłamstwa. Dlaczego obstawiamy to drugie, wyjaśnimy poniżej.

Na razie skupmy się na obnażeniu kłamstwa. Wyrok Trybunału nie ma żadnego związku z tą sprawą. Dotyczył on uznania za niezgodną z Konstytucją RP przesłanki eugenicznej z ustawy z 7 stycznia 1993 r. i związanych z nią przepisów Kodeksu Karnego. Przesłanka ta dotyczyła tylko i wyłącznie wykonywania aborcji w przypadku gdy badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazują na duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu. A więc nie dotyczyła kwestii, w których wchodzi w grę ratowanie życia lub zdrowia kobiety ciężarnej! To ostatnie – i to był przypadek śp. Pani Izy – jest regulowane art. 4a ust. 1 pkt wspomnianej ustawy, który mówi bardzo wyraźnie, że „przerwanie ciąży może być dokonane wyłącznie przez lekarza, w przypadku gdy ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia kobiety ciężarnej”. Lekarze ze szpitala w Pszczynie mieli zatem pełną paletę działania – nie tylko mogli, ale i powinni byli uczynić zgodnie z prawem wszystko, co możliwe, by kobieta nie zmarła.

Kłamstwo nr 2: słowa zaangażowanej ideologicznie radcy prawnej – pełnomocnika rodziny

Mec. Jolanta Budzowska nie występuje w tej sprawie jako podmiot w pełni obiektywny. Nie tylko posuwa się do kłamstwa, twierdząc, iż do śmierci pani Izy przyczynił się zeszłoroczny wyrok Trybunału Konstytucyjnego ws. aborcji. Takie słowa przypisuje jej bowiem wspomniany wcześniej proaborcyjny portal wp.pl w kolejnym z serii artykułów na temat wydarzeń z Pszczyny zatytułowanym Pszczyna. Śmierć ciężarnej 30-latki. Przyjaciółka zmarłej zabrała głos.

Jej zaangażowanie w tę sprawę rodzi bowiem zasadne pytania o jej osobiste poglądy polityczne, które od dłuższego czasu upublicznia w mediach społecznościowych. Dlaczego mec. Budzowska twierdzi publicznie, że wydarzenia z Pszczyny powinny przyczynić się do zmiany prawa do życia w Polsce i legalizacji procederu aborcji na szerszą skalę? Czy reprezentując rodzinę w tej przykrej sprawie nie realizuje przy okazji agendy lobby proaborcyjnego w Polsce?

Powyższe screeny pochodzą z publicznego profilu Pani Mecenas na Facebooku. Czerwona błyskawica jest jednoznacznie kojarzona z postulatami skrajnego lobby proaborcyjnego. Dodajmy do tego jeszcze w połowie 2021 r. publiczne afiszowanie się z poparciem dla kojarzonego z lewicą i lobby LGBT ówczesnego Rzecznika Praw Obywatelskich Adama Bodnara, a także publiczną deklarację sympatii dla stacji TVN24. Tworzy to obraz prawnika jednoznacznie zaangażowanego ideologicznie po stronie proaborcyjnego lobby i lewicowej rewolucyjnej agendy, bliskiej ugrupowaniom takim jak Lewica i Koalicja Obywatelska.

Kłamstwo nr 3 – słowa „przyjaciółki” śp. Pani Izy o czekaniu lekarzy

Nie wiemy, czy Ola Grzelska, którą cytuje portal wp.pl we wspomnianym wyżej tekście, była rzeczywiście przyjaciółką zmarłej, czy może dalszą znajomą. Wiemy natomiast, że ona także wykorzystuje tę przykrą śmierć do działań politycznych. W napisanym po angielsku facebookowym wpisie, który podchwyciła redakcja wp.pl, zamieściła ona obrazek z hasztagiem #AniJednejWięcej, który propaguje lobby proaborcyjne, próbujące wykorzystać śmierć pani Izy do propagowania dzieciobójstwa w Polsce. W samym wpisie podnosi ona, że:

Doctors decided to wait with the removal of the fetus until the baby's heart stopped beating. They were following the new anti-abortion law in Poland. Unfortunately, after less than 24 hours in the hospital, Iza also died of a septic shock...

Zatem rzekoma przyjaciółka zmarłej twierdzi, że lekarze czekali aż serce dziecka (podkreślmy: pisze o dziecku, a nie jakimś „płodzie”) przestanie bić. Wszystko wskazuje na to, że jest to kolejne kłamstwo. Mało tego, pisze dalej, że po niespełna 24 godzinach w szpitalu, Iza zmarła na skutek wstrząsu septycznego. Na odbiorcach może to stworzyć wrażenie, iż ktoś czekał 24 godziny, mając na oddziale umierającą kobietę. A dlaczego miał czekać? Ponieważ - jak pisze Grzelska - „podążał", czyli w praktyce stosował nowe antyaborcyjne prawo w Polsce.

Fakty wskazują na to, że nie. Zdecydowanie nie. Brak związku z „nowym antyaborcyjnym prawem”, a właściwie z wyrokiem Trybunału, dobitnie wskazaliśmy powyżej. Ale cytowana osoba myli się też w sprawie samych okoliczności śmierci 30-latki. Owszem, taką bezpośrednią przyczynę śmierci potwierdzono we wszystkich źródłach, ale czy pośrednią przyczyną nie była zwłoka lekarzy? W świetle dowodów zebranych przez prokuraturę trudno w ogóle mówić o jakimkolwiek czekaniu.

Fakty ujawnione przez prokuraturę

Po pierwsze, pani Iza w momencie zgłoszenia się z dolegliwościami do lekarza ginekologa była w 22 tygodniu ciąży. Nosiła pod sercem rozwijające się dziecko. Dziecko, które nawet na ok. 18 tygodni przed przybliżonym właściwym terminem porodu, miałoby pewne szanse na przeżycie poza organizmem matki. No i przede wszystkim, życie zachowałaby matka. Wiele jest przypadków dzieci „wcześniaków” urodzonych w 22-23 tygodniu ciąży. W 2017 roku media na całym świecie obiegła historia Courtnej Sensrud (pisał o niej m.in. magazyn Focus), której dziecko zginęłoby, gdyby nie wywołany przedwcześnie poród. Ale przeżyło, rodząc się w przed końcem 21. tygodnia ciąży.

Czy zatem – wobec szybko pogarszającego się stanu zdrowia pani Izy – lekarze w Pszczynie nie mogli spróbować ocalić ich obojga poprzez przedterminowy poród? Prokuratura w Katowicach ujawniła, iż otrzymawszy skierowanie od ginekologa, kobieta udała się do szpitala następnego dnia rano. Dlaczego nie pojechała od razu? Tego póki co nie wiemy.

W szpitalu stwierdzono, że dziecko żyje. U pacjentki potwierdzono poziom CRP i zastosowano antybiotyk - przekazała prokurator Agnieszka Wichary. A więc poddano ją leczeniu przy pomocy metod zupełnie konwencjonalnych.

Minął kolejny dzień. I tu dochodzimy do momentu, gdy ujawniona zostaje sepsa. Wczesnym rankiem wykonano badanie USG, które wykazało, że dziecko nie żyje. Jak informuje prokuratura, od razu zapadła decyzja o przeprowadzeniu cesarskiego cięcia, ale w drodze na blok operacyjny kobieta zmarła. Zatem wszystko wskazuje na to, że personel medyczny chciał panią Izę ratować poprzez operację. Czy jednak mógł podjąć taką akcję wcześniej? Czy wskazywały na to badania z dnia poprzedniego i czy można było ją zdiagnozować czymkolwiek więcej? Na odpowiedzi na te pytania musimy zaczekać, bowiem trwają prace przy zleconych ekspertyzach próbek histopatologicznych i badań toksykologicznych. Na ten moment jednak w tej historii nie ma nawet śladu zawahania czy też wyczekiwania na czyjąkolwiek śmierć. Ten, kto tak twierdzi na podstawie dotychczasowych dowodów, mówi po prostu nieprawdę.